Blog

Liszaj Twardzinowy i Zanikowy (LSA)

03.07.2019

 Czym jest liszaj twardzinowy i zanikowy?

Jest to choroba częściej występująca u kobiet w okresie przedpokwitaniowym lub w piątej i szóstej dekadzie życia. Coraz częściej LSA występuje w każdym wieku.

LSA jest zbliżony do twardziny ograniczonej mimo że nie wykazano żadnych charakterystycznych zaburzeń układu odpornościowego, podejrzewa się także wpływ czynników hormonalnych?.

Dotychczas etiologia i patogeneza nie została wyjaśniona.

Jakie są objawy?

Objawy kliniczne u kobiet najczęściej obejmują srom, krocze oraz okolice okołoodbytową.

U mężczyzn żołądź prącia i napletek.

Podstawowym objawem są początkowo białe pojedyncze grudki, w późniejszym okresie białe atroficzne smugi, ścieńczenie nabłonka. Charakterystyczny jest dokuczliwy świąd, w niektórych przypadkach u małych dziewczynek może dojść do wytworzenia zmiany zlokalizowanej w okolicy okołoodbytniczej w linii środkowej ciała.

Jest to bezobjawowy obrzęk barwy czerwonej lub zbliżonej do skóry. Zmiana ta w części przypadków jest wczesnym objawem LSA. Zmiany na żołędzi prącia, napletku lub w ujściu cewki moczowej mogą prowadzić do zrostów stulejki i problemów z oddawaniem moczu.

U kobiet LSA charakteryzuje się zanikiem, stwardnieniem tkanek krocza i okolic odbytu, często występują niewielkie ogniska krwawienia. Charakterystyczna jest suchość oraz świąd skóry. U kobiet LSA może prowadzić do zaniku i zrostu sromu, zwężając wejście do pochwy.

W przypadkach przewlekłych w obrębie, gdzie skóra jest pogrubiała, mogą występować zmiany przednowotworowe.

Powikłania:

– Erytroplazja Queyrata – nieregularne czerwone ogniska wyraźnie odgraniczone od otoczenia barwy sinawo- czerwonej, o gładkiej błyszczącej powierzchni i niewielkim nacieku podstawy.

– Leukoplakia- białe plamy o zgrubiałym nabłonku i opalizującym odcieniu, niewielkie stwardnienie podstawy.

– Rak kolczystokomórkowy- nowotwór dający przerzuty, głównie do węzłów chłonnych.

Przebieg zależy od umiejscowienia i głębokości naciekania oraz stopnia zróżnicowania w obrazie histologicznym.

Pacjenci chorujący na LSA powinni być stale obserwowani przez lekarza prowadzącego ( wizyty co 3-6 miesięcy)

Bibliografia:

Dermatologia

O. Braun-Falco

G. Plewig

H.H. Wolff

W.H.C. Burgdorf

Na podstawie dotychczasowych doświadczeń w leczeniu LSA obserwuję, że zarówno stosowane miejscowo sterydy jak również terapia fotodynamiczna oraz podawanie doustne witaminy E są w stanie spowolnić rozwój procesu.

Natomiast terapia fotodynamiczna zmian przednowotworowych: Erytroplazja Queyrata, Leukoplakia powodują zahamowanie wyżej wymienionych zmian.

Archiwum

luty 2024

grudzień 2023

październik 2023

kwiecień 2023

styczeń 2023

lipiec 2022

maj 2022

kwiecień 2022

marzec 2022

grudzień 2021

czerwiec 2021

styczeń 2021

październik 2020

wrzesień 2020

czerwiec 2020

maj 2020

kwiecień 2020

styczeń 2020

listopad 2019

wrzesień 2019

lipiec 2019

wrzesień 2018

kwiecień 2018

grudzień 2017

lipiec 2017

luty 2017

grudzień 2016

październik 2016

sierpień 2016

czerwiec 2016

kwiecień 2016

luty 2016

grudzień 2015